− | '''Włodzimierz Kotoński''' urodził się 23 sierpnia 1925 w Warszawie. Studiował w PWSM w Warszawie w klasie kompozycji Piotra Rytla oraz klasie fortepianu Marii Klimont - Jacynowej. Dyplom uzyskał w 1951. Prywatnie studiował także u Tadeusza Szeligowskiego. Po roku 1950 zainteresował się folklorem podhalańskim, co znalazło swój wyraz w kompozycjach oraz opublikowanych pracach teoretycznych. W latach 1957-1961 brał udział w Międzynarodowych Kursach Wakacyjnych Nowej Muzyki w Darmstadcie. Na stałe związał się ze Studiem Eksperymentalnym PR. Działał również w zagranicznych studiach muzyki elektronicznej: Kolonia (Westdeutscher Rundfunk, 1966-67), Sztokholm, Freiburg, Paryż (Groupe de Recherches Musicales ORTF, 1970) i Bourges. W 1970-71 przebywał na stypendium Berliner Künstlerprogramm w Berlinie Zachodnim. Od 1967 wykłada kompozycję oraz kieruje uczelnianym Studiem Muzyki Elektronicznej w Akademii Muzycznej im. F. Chopina w Warszawie (dawnej PWSM). Do grona jego wychowanków należą m.in. tacy kompozytorzy jak Paweł Szymański, Hanna Kulenty, Stanisław Krupowicz, Tadeusz Wielecki, Edward Sielicki, Jacek Grudzień, Paweł Mykietyn. Włodzimierz Kotoński prowadził gościnnie wykłady z kompozycji i muzyki elektroakustycznej w uczelniach zagranicznych: Królewska Akademia Muzyczna w Sztokholmie (1971), Stanowy Uniwersytet w Buffalo (1978), University of Southern California w Los Angeles (1982), Rubin Academy of Music w Jerozolimie (1989) oraz Konserwatorium w Alkmaar (1993). W 1972 otrzymał tytuł doktora. W 1983 został profesorem nadzwyczajnym, a od 1990 jest profesorem zwyczajnym. Pełnił wiele funkcji publicznych: w latach 1974-76 był naczelnym redaktorem muzycznym PR oraz naczelnym dyrektorem muzycznym PRiTV, pomiędzy 1980-83 piastował stanowisko wiceprezesa, a od 1983 do 1989 - prezesa Polskiego Towarzystwa Muzyki Współczesnej (polskiej sekcji SIMC). Otrzymał nagrody: Ministra Kultury i Sztuki (1973), Związku Kompozytorów Polskich (1976) oraz Przewodniczącego Komitetu do Spraw Radia i Telewizji (1979). Dorobek twórczy Kotońskiego jest niezwykle różnorodny: od muzyki solowej instrumentalnej poprzez dzieła kameralne, orkiestrowe, wokalno-instrumentalne, instrumentalno-elektroniczne, muzykę na taśmę, teatr instrumentalny do muzyki filmowej i teatralnej. Dopełniają go prace teoretyczne nt. folkloru podhalańskiego i instrumentów perkusyjnych.
| + | This atrcile went ahead and made my day. |