Magdalena Długosz
Linia 4: | Linia 4: | ||
ukończyła kompozycję w Akademii Muzycznej w Krakowie w klasie prof. K.Moszumańskej-Nazar, a także teorię muzyki pod kierunkiem prof. J.Patkowskiego; od 1979 roku pracuje w Studio Muzyki Elektroakustycznej Akademii Muzycznej w Krakowie. Jej twórczość zdominowała muzyka elektroakustyczna. Utwory realizowała w krakowskim studio akademickim, Studio Eksperymentalnym Polskiego Radia w Warszawie, Institut for Electro-Acoustic Music (EMS) in Sweden w Sztokholmie, EAS w Radio Bratysława, Studio GRAME (Groupe de Recherche Appliquee en Musique Electroacoustique) w Lyon. | ukończyła kompozycję w Akademii Muzycznej w Krakowie w klasie prof. K.Moszumańskej-Nazar, a także teorię muzyki pod kierunkiem prof. J.Patkowskiego; od 1979 roku pracuje w Studio Muzyki Elektroakustycznej Akademii Muzycznej w Krakowie. Jej twórczość zdominowała muzyka elektroakustyczna. Utwory realizowała w krakowskim studio akademickim, Studio Eksperymentalnym Polskiego Radia w Warszawie, Institut for Electro-Acoustic Music (EMS) in Sweden w Sztokholmie, EAS w Radio Bratysława, Studio GRAME (Groupe de Recherche Appliquee en Musique Electroacoustique) w Lyon. | ||
Jej utwory były wykonywane na polskich festiwalach muzyki współczesnej (Warszawa, Poznań, Wrocław, Gdańsk, Katowice, Kraków), jak i za granicą (Norymberga, Kolonia, Berlin, Drezno, Hamburg, Sztokholm, Oslo, Bratyslawa, Lyon, Seul, Taegu, Waszyngton, Augusta, Strassbourg, Stuttgart, Bourges, Lwow, Minsk). | Jej utwory były wykonywane na polskich festiwalach muzyki współczesnej (Warszawa, Poznań, Wrocław, Gdańsk, Katowice, Kraków), jak i za granicą (Norymberga, Kolonia, Berlin, Drezno, Hamburg, Sztokholm, Oslo, Bratyslawa, Lyon, Seul, Taegu, Waszyngton, Augusta, Strassbourg, Stuttgart, Bourges, Lwow, Minsk). | ||
− | ''' | + | |
− | Ważniejsze kompozycje:''' | + | '''Ważniejsze kompozycje:''' |
''Mictlan'' na taśmę (1987) | ''Mictlan'' na taśmę (1987) | ||
''Mictlan II'' na akordeon, cyfrowe urządzenie pogłosowe i taśmę (1988) | ''Mictlan II'' na akordeon, cyfrowe urządzenie pogłosowe i taśmę (1988) | ||
Linia 22: | Linia 22: | ||
Utwór '''''TaBaMa''''' na taśmę solo został zrealizowany w Studio Muzyki Elektroakustycznej Akademii Muzycznej w Krakowie w 1997-98 roku. Pojęłam w nim próbę zderzenia 2 form ekspresji - tej tkwiącej w dynamice, żywiołowości instrumentalnego wykonania koncertowego, odbywającego się na oczach (i uszach) publiczności i tej bardziej statycznej, zamkniętej poprzez rejestrację na taśmie, a która ? jak mi się wydaje ? może być nie mniej atrakcyjna poprzez aktywną realizację i interpretację utworu na sali koncertowej (mimo braku ?żywego wykonawcy?). Podczas pracy nad utworem w studio pragnęłam zachować uchwycone w nagraniu bogactwo i złożoność wirtuozowskiej gry na kontrabasie oraz wzbogacić je o pewne oryginalne elementy możliwe do uzyskania tylko z wykorzystaniem technologii komputerowej. Użyłam w tym celu programu GRM Tools i systemu ProTools. W ten sposób komputer dopomógł w transformacji brzmienia solowego instrumentu smyczkowego, precyzyjnych montażach, zwielokrotnieniach i zderzeniach różnorodnych struktur, stworzeniu iluzji swobodnego przemieszczania się dźwięku w przestrzeni wielowymiarowej, uzyskaniu zmiennej głębi i perspektywy, etc. W trakcie realizacji utworu nie opuszczała mnie wizja wirtualnego kontrabasisty, poruszającego się w fantastycznej przestrzeni akustycznej. Struktury użyte w partii taśmy zostały przeze mnie skomponowane wcześniej oraz nagrane w Studio Eksperymentalnym Polskiego Radia w Warszawie z udziałem Barbary Okoń-Makowskiej przez znakomitego polskiego kontrabasistę i kompozytora Tadeusza Wieleckiego z uwzględnieniem jego pomysłów interpretacyjnych. Utwór posiada wersję 2 i 8-kanałową. | Utwór '''''TaBaMa''''' na taśmę solo został zrealizowany w Studio Muzyki Elektroakustycznej Akademii Muzycznej w Krakowie w 1997-98 roku. Pojęłam w nim próbę zderzenia 2 form ekspresji - tej tkwiącej w dynamice, żywiołowości instrumentalnego wykonania koncertowego, odbywającego się na oczach (i uszach) publiczności i tej bardziej statycznej, zamkniętej poprzez rejestrację na taśmie, a która ? jak mi się wydaje ? może być nie mniej atrakcyjna poprzez aktywną realizację i interpretację utworu na sali koncertowej (mimo braku ?żywego wykonawcy?). Podczas pracy nad utworem w studio pragnęłam zachować uchwycone w nagraniu bogactwo i złożoność wirtuozowskiej gry na kontrabasie oraz wzbogacić je o pewne oryginalne elementy możliwe do uzyskania tylko z wykorzystaniem technologii komputerowej. Użyłam w tym celu programu GRM Tools i systemu ProTools. W ten sposób komputer dopomógł w transformacji brzmienia solowego instrumentu smyczkowego, precyzyjnych montażach, zwielokrotnieniach i zderzeniach różnorodnych struktur, stworzeniu iluzji swobodnego przemieszczania się dźwięku w przestrzeni wielowymiarowej, uzyskaniu zmiennej głębi i perspektywy, etc. W trakcie realizacji utworu nie opuszczała mnie wizja wirtualnego kontrabasisty, poruszającego się w fantastycznej przestrzeni akustycznej. Struktury użyte w partii taśmy zostały przeze mnie skomponowane wcześniej oraz nagrane w Studio Eksperymentalnym Polskiego Radia w Warszawie z udziałem Barbary Okoń-Makowskiej przez znakomitego polskiego kontrabasistę i kompozytora Tadeusza Wieleckiego z uwzględnieniem jego pomysłów interpretacyjnych. Utwór posiada wersję 2 i 8-kanałową. | ||
czas trwania: 11'55" | czas trwania: 11'55" | ||
− | ''' | + | |
− | ''Ombrarchetto''''' (2003r.) na taśmę | + | '''''Ombrarchetto''''' (2003r.) na taśmę |
Utwór ten skomponowany został z okazji 30-lecia Studia Muzyki Elektroakustycznej AM w Krakowie; | Utwór ten skomponowany został z okazji 30-lecia Studia Muzyki Elektroakustycznej AM w Krakowie; | ||
pozostaje w ścisłym związku z Ombraggio na skrzypce i warstwę elektroakustyczną (2002-2003); | pozostaje w ścisłym związku z Ombraggio na skrzypce i warstwę elektroakustyczną (2002-2003); | ||
dziękuję p.Kai Danczowskiej i Andrzejowi Bauerowi za dźwięki, które stały się inspiracją mojego utworu. | dziękuję p.Kai Danczowskiej i Andrzejowi Bauerowi za dźwięki, które stały się inspiracją mojego utworu. |
Wersja z 16:08, 16 mar 2006
ukończyła kompozycję w Akademii Muzycznej w Krakowie w klasie prof. K.Moszumańskej-Nazar, a także teorię muzyki pod kierunkiem prof. J.Patkowskiego; od 1979 roku pracuje w Studio Muzyki Elektroakustycznej Akademii Muzycznej w Krakowie. Jej twórczość zdominowała muzyka elektroakustyczna. Utwory realizowała w krakowskim studio akademickim, Studio Eksperymentalnym Polskiego Radia w Warszawie, Institut for Electro-Acoustic Music (EMS) in Sweden w Sztokholmie, EAS w Radio Bratysława, Studio GRAME (Groupe de Recherche Appliquee en Musique Electroacoustique) w Lyon. Jej utwory były wykonywane na polskich festiwalach muzyki współczesnej (Warszawa, Poznań, Wrocław, Gdańsk, Katowice, Kraków), jak i za granicą (Norymberga, Kolonia, Berlin, Drezno, Hamburg, Sztokholm, Oslo, Bratyslawa, Lyon, Seul, Taegu, Waszyngton, Augusta, Strassbourg, Stuttgart, Bourges, Lwow, Minsk).
Ważniejsze kompozycje: Mictlan na taśmę (1987) Mictlan II na akordeon, cyfrowe urządzenie pogłosowe i taśmę (1988) I tak i nie na taśmę (1990) U źródła na taśmę (1990-91) Lenyon na taśmę (1994-95) Patjan na perkusję i taśmę (1996-97) TaBaMa na taśmę solo (1997-98) TaBar na kontrabas elektronicznie transformowany i komputerową warstwę dżwiękową (1998-2000) Zakopane Liryki na klarnet elektronicznie modyfikowany i komputerową warstwę dżwiękową (1999-2000) Burlata na marimbafon, syntezator i elektronikę (2001) Ombraggio na skrzypce i warstwę elektroakustyczną (2002-2003) Ombrarchetto (2003r.) na taśmę Abamus na wiolonczelę i warstwę elektroakustyczną (2003-2004)
Utwór TaBaMa na taśmę solo został zrealizowany w Studio Muzyki Elektroakustycznej Akademii Muzycznej w Krakowie w 1997-98 roku. Pojęłam w nim próbę zderzenia 2 form ekspresji - tej tkwiącej w dynamice, żywiołowości instrumentalnego wykonania koncertowego, odbywającego się na oczach (i uszach) publiczności i tej bardziej statycznej, zamkniętej poprzez rejestrację na taśmie, a która ? jak mi się wydaje ? może być nie mniej atrakcyjna poprzez aktywną realizację i interpretację utworu na sali koncertowej (mimo braku ?żywego wykonawcy?). Podczas pracy nad utworem w studio pragnęłam zachować uchwycone w nagraniu bogactwo i złożoność wirtuozowskiej gry na kontrabasie oraz wzbogacić je o pewne oryginalne elementy możliwe do uzyskania tylko z wykorzystaniem technologii komputerowej. Użyłam w tym celu programu GRM Tools i systemu ProTools. W ten sposób komputer dopomógł w transformacji brzmienia solowego instrumentu smyczkowego, precyzyjnych montażach, zwielokrotnieniach i zderzeniach różnorodnych struktur, stworzeniu iluzji swobodnego przemieszczania się dźwięku w przestrzeni wielowymiarowej, uzyskaniu zmiennej głębi i perspektywy, etc. W trakcie realizacji utworu nie opuszczała mnie wizja wirtualnego kontrabasisty, poruszającego się w fantastycznej przestrzeni akustycznej. Struktury użyte w partii taśmy zostały przeze mnie skomponowane wcześniej oraz nagrane w Studio Eksperymentalnym Polskiego Radia w Warszawie z udziałem Barbary Okoń-Makowskiej przez znakomitego polskiego kontrabasistę i kompozytora Tadeusza Wieleckiego z uwzględnieniem jego pomysłów interpretacyjnych. Utwór posiada wersję 2 i 8-kanałową. czas trwania: 11'55"
Ombrarchetto (2003r.) na taśmę Utwór ten skomponowany został z okazji 30-lecia Studia Muzyki Elektroakustycznej AM w Krakowie; pozostaje w ścisłym związku z Ombraggio na skrzypce i warstwę elektroakustyczną (2002-2003); dziękuję p.Kai Danczowskiej i Andrzejowi Bauerowi za dźwięki, które stały się inspiracją mojego utworu.