Krzysztof Szlifirski

Krzysztof Szlifirski urodził się w 1934, w Warszawie. Studia z zakresu elektroakustyki ukończył na Politechnice Warszawskiej. W latach 1957-1958 studiował teorię filmu w Państwowym Instytucie Sztuki w Warszawie. Krzysztof Szlifirski związał się z Akademią Muzyczną im. Fryderyka Chopina w 1962, prowadząc początkowo wykłady zlecone, a w 1971 został starszym wykładowcą. Kwalifikacje artystyczne II stopnia uzyskał w 1990, stanowisko profesora nadzwyczajnego w 1992, tytuł profesora w 1997, a stanowisko profesora zwyczajnego w 1998. Prowadzi wykłady z zakresu historii, estetyki i realizacji muzyki elektroakustycznej, realizacji efektu dźwiękowego i akustyki muzycznej. Wykładał także na Uniwersytecie Warszawskim (1977-1978) i Uniwersytecie Śląskim (1978-1981). W 1998 jako visiting professor prowadził wykłady w Southwest Texas State University. W latach 1981-1985, 1990-1996 i 1999-2002 prof. Szlifirski piastował stanowisko Dziekana Wydziału Reżyserii Dźwięku, a w latach 1996-1999 stanowisko Prodziekana. W 2002 został kolejny raz wybrany na Dziekana Wydziału. Działalność artystyczna prof. Szlifirskiego związana jest od 1958 ze Studiem Eksperymentalnym Polskiego Radia, którego był współtwórcą i wieloletnim wiceszefem, a którym kieruje od 1999. Komponował muzykę do filmów, sztuk teatralnych, słuchowisk radiowych i spektakli telewizyjnych, w większości wspólnie z Józefem Patkowskim. Jako reżyser dźwięku współpracował m.in. z takimi kompozytorami jak Krzysztof Penderecki, Włodzimierz Kotoński, Andrzej Dobrowolski, François-Bernard Mâche. Uczestniczył w wielu międzynarodowych konferencjach muzyki elektroakustycznej. Był także członkiem grupy ekspertów EBU (European Broadcasting Union) zajmującej się subiektywną oceną nagrań. Brał też udział w Międzynarodowych Kursach Muzyki Współczesnej w Darmstadt (1963). Jest autorem publikacji z dziedziny muzyki elektroakustycznej i oceny jakości nagrań muzycznych oraz autorem angielsko-polskiego słownika terminologii nagrań dźwiękowych Pro Audio.