PSeME - Polskie Stowarzyszenie Muzyki Elektroakustycznej:Pomoc

Studio Muzyki Elektroakustycznej
Akademia Muzyczna w Krakowie
Bunkier Sztuki
Polska Federacja Muzyki Elektroakustycznej (PFeME) Confédération Internationale de Musique Electroacoustique (CIME)

Koncert Inauguracyjny
INTERMEDIUM I

Bunkier Sztuki, pl. Szczepa?ski 3a
sobota, 7 maja 2005 roku, godz. 19.00

wykonawcy:
Anna Zieli?ska ? skrzypce
Pawe? Gusnar ? saksofon altowy
Mariusz P?dzia?ek ? obój
Mateusz Bie? ? realizacja d?wi?ku

w programie:
W?odzimierz Koto?ski
Etiuda na jedno uderzenie w talerz
na ta?m? (SEPR, 1959) 5?
Lidia Zieli?ska
Rapsodia na skrzypce i komputer (2004) 10?
Stanis?aw Krupowicz
Tako rzecze Bosch
na ta?m? (CCRMA,1985) 13?47?
El?bieta Sikora
Lisboa, tramwaj 28
na saksofon altowy i ta?m? (INA/GRM,1998)
Krzysztof Knittel
? w przeciwn? stron? ?
na ta?m? 4-kana?ow? (2004) 12?

Marcin Wierzbicki
Thinking... Violin
na skrzypce i interaktywny system komputerowy (2005) 10?
Bogus?aw Schaeffer
Proietto
na obój i ta?m? (SEPR, 1970) 14?
Françoise Barri?re
Accords de Sons na ta?m? (2004)
Marek Cho?oniewski
Like Breathing na instrumenty i komputer (1991) 9?

Koncert wspierany jest ze ?rodków Narodowego Centrum Kultury przy Ministerstwie Kultury w ramach programu ?Rozwój inicjatyw lokalnych?

Anna Zieli?ska ? skrzypce (ur. 1977 w Poznaniu). Jest absolwentk? Akademii Muzycznej w Poznaniu. Koncertuje jako solistka, kameralistka i cz?onek orkiestr. Od 2000 gra?a w Bayerische Rundfunk Orchesterakademie pod dyrekcj? M?cis?awa Rostropowicza, orkiestrze Festiwalu Wielkanocnego w Bayreuth (2002), Jeunesses Musicales World Orchestra (2002/03), RIAS (Deutsche Radio) Jugendorchester (2003) oraz Nationaal Jeugd Orkest (2003-04). W marcu 2005 ponownie zakwalifikowa?a si? do Jeunesses Musicales World Orchestra, z któr? odb?dzie tourneés po Europie i Azji.Od 2000 wspó?pracuje z orkiestr? Dresdner Sinfoniker. W 2001 zosta?a wspó?laureatk? Grand Prix Festiwalu "Fama" w ?winouj?ciu za spektakl "Otwieranie piecz?ci". Gra tak?e muzyk? improwizowan?. W roku 2001 by?a stypendystk? niemieckiego zespo?u musikFabrik i uczestniczy?a w warsztatach improwizacji Earle Browna w Heek. Tworz?c improwizowan? muzyk? na ró?ne ?ród?a d?wi?ku, wspó?pracuje m.in. z Izabell? Gustowsk?, aktorem Januszem Stolarskim oraz z Tadeuszem Wierzbickim i jego Laboratorium Zjawisk. W bie??cym sezonie rozpocz??a seri? koncertów "ElectromAnia" propaguj?cych muzyk? skrzypcowo-elektroakustyczn?, w tym prawykonania utworów polskich i zagranicznych. W czerwcu 2004 uzyska?a stypendium twórcze Ministra Kultury RP.

Mariusz P?dzia?ek ? obój (ur. 1956, Kraków). Studiowa? w krakowskiej Akademii Muzycznej w klasie oboju E.Szcze?niaka, tak?e uczesnicz? w kursie mistrzowskim Lothara Kocha w Sion (Szwajcaria). By? za?o?ycielem i kierownikiem Krakowskiego Kwartetu Obojowego, cz?onkiem za?o?ycielem Stowarzyszenia Artystycznego "Muzyka Centrum", cz?onkiem zespo?u Grzegorza Turnaua. Wiele koncertuje w kraju i za granic?, jako solista i kameralista, wyst?puj?c m.in. na festiwalach "Warszawska Jesie?", Mixer-Media Festival w Brukseli, "Pozna?ska Wiosna Muzyczna", Festiwal "Aspekte" Salzburg, Penderecki Festiwal, ?wiatowe Dni Muzyki w Warszawie. Nagrywa? dla Polskiego Radia, Radio France, Magyar Radio, Polskich Nagra? i wytwórni p?ytowej Wergo. By? jurorem Konkursu Wykonawców Muzyki Wspó?czesnej w Warszawie. W 1993 roku by? wyk?adowc? Internationale Akademie für Neue Komposition w Schwaz (Austria) oraz Letnich Kursów Muzyki Wspó?czesnej w Krakowie.

Pawe? Gusnar ? saksofon. altowy. Absolwent Akademii Muzycznej im. F.Chopina w Warszawie. Jest laureatem I Mi?dzynarodowego Konkursu Instrumentów D?tych (D?browa Górnicza 1992) oraz Konkursu Zespo?ów Kameralnych (Wroc?aw 1993). Bra? tak?e udzia? w finale Konkursu o stypendium Fundacji Yamaha (Kraków 2000). Jako jeden z nielicznych saksofonistów z powodzeniem ??czy dzia?alno?? na polu muzyki klasycznej, jazzowej i rozrywkowej. Rocznie daje kilkadziesi?t koncertów zarówno jako solista jak i kameralista wyst?puj?c w wielu miastach w kraju i zagranic?. Bra? udzia? w licznych festiwalach. Jest cz?onkiem orkiestry Alex Band Aleksandra Maliszewskiego oraz Kukla Band Zygmunta Kukli, z którym wyst?pi? na wielu presti?owych koncertach. Wspó?pracuje tak?e z orkiestr? Teatru Muzycznego ?Roma? , Teatrem ?Komedia? oraz Teatrem ?Syrena?w Warszawie. Bra? udzia? w nagraniach wielu programów telewizyjnych i radiowych. Zapraszany jest do wspó?pracy z wieloma orkiestrami symfonicznymi m.in. Filharmoni? Narodow?, Sinfoni? Varsovi?, Polsk? Orkiestr? Radiow?. Jako solista wyst?powa? z Orkiestr? Symfoniczn? AMFC w Warszawie, orkiestr? Concertus Pro Arte, orkiestr? Royal Northern College of Music (Manchester) oraz z Polsk? Filharmoni? Kameraln?, wykonuj?c utwory G?azunowa, Milhauda, Cascena, Gershwina, Piazzoli. Dokona? wielu prawykona? i nagra? muzyki XX wieku. Jako muzyk sesyjny zapraszany jest do nagra? muzyki filmowej, spektakli teatralnych, oraz p?yt. Jest wyk?adowc? w klasie saksofonu w Akademii Muzycznej im. Fr. Chopina w Warszawie i Bia?ymstoku oraz w Akademii Muzycznej im. Kiejstuta i Gra?yny Bacewiczów w ?odzi. W?odzimierz Koto?ski urodzi? si? 23 sierpnia 1925 w Warszawie. Studiowa? w PWSM w Warszawie w klasie kompozycji Piotra Rytla oraz klasie fortepianu Marii Klimont - Jacynowej. Dyplom uzyska? w 1951. Prywatnie studiowa? tak?e u Tadeusza Szeligowskiego. Po roku 1950 zainteresowa? si? folklorem podhala?skim, co znalaz?o swój wyraz w kompozycjach oraz opublikowanych pracach teoretycznych. W latach 1957-1961 bra? udzia? w Mi?dzynarodowych Kursach Wakacyjnych Nowej Muzyki w Darmstadcie. Na sta?e zwi?za? si? ze Studiem Eksperymentalnym PR. Dzia?a? równie? w zagranicznych studiach muzyki elektronicznej: Kolonia (Westdeutscher Rundfunk, 1966-67), Sztokholm, Freiburg, Pary? (Groupe de Recherches Musicales ORTF, 1970) i Bourges. W 1970-71 przebywa? na stypendium Berliner Künstlerprogramm w Berlinie Zachodnim. Od 1967 wyk?ada kompozycj? oraz kieruje uczelnianym Studiem Muzyki Elektronicznej w Akademii Muzycznej im. F. Chopina w Warszawie (dawnej PWSM). Do grona jego wychowanków nale?? m.in. tacy kompozytorzy jak Pawe? Szyma?ski, Hanna Kulenty, Stanis?aw Krupowicz, Tadeusz Wielecki, Edward Sielicki, Jacek Grudzie?, Pawe? Mykietyn. W?odzimierz Koto?ski prowadzi? go?cinnie wyk?ady z kompozycji i muzyki elektroakustycznej w uczelniach zagranicznych: Królewska Akademia Muzyczna w Sztokholmie (1971), Stanowy Uniwersytet w Buffalo (1978), University of Southern California w Los Angeles (1982), Rubin Academy of Music w Jerozolimie (1989) oraz Konserwatorium w Alkmaar (1993). W 1972 otrzyma? tytu? doktora. W 1983 zosta? profesorem nadzwyczajnym, a od 1990 jest profesorem zwyczajnym. Pe?ni? wiele funkcji publicznych: w latach 1974-76 by? naczelnym redaktorem muzycznym PR oraz naczelnym dyrektorem muzycznym PRiTV, pomi?dzy 1980-83 piastowa? stanowisko wiceprezesa, a od 1983 do 1989 - prezesa Polskiego Towarzystwa Muzyki Wspó?czesnej (polskiej sekcji SIMC). Otrzyma? nagrody: Ministra Kultury i Sztuki (1973), Zwi?zku Kompozytorów Polskich (1976) oraz Przewodnicz?cego Komitetu do Spraw Radia i Telewizji (1979). Dorobek twórczy Koto?skiego jest niezwykle ró?norodny: od muzyki solowej instrumentalnej poprzez dzie?a kameralne, orkiestrowe, wokalno-instrumentalne, instrumentalno-elektroniczne, muzyk? na ta?m?, teatr instrumentalny do muzyki filmowej i teatralnej. Dope?niaj? go prace teoretyczne nt. folkloru podhala?skiego i instrumentów perkusyjnych. Etiuda na jedno uderzenie w talerz (1959) jest pierwsz? autonomiczn? kompozycj? zrealizowan? w Studio Eksperymentalnym Polskiego Radia w Warszawie w 1959 roku. Korzysta z materia?u konkretnego, posiada partytur? realizacyjn? opublikowan? wraz z p?yt? przez PWM.

Lidia Zieli?ska uko?czy?a studia kompozytorskie pod kierunkiem Andrzeja Koszewskiego w Pa?stwowej Wy?szej Szkole Muzycznej w Poznaniu. Uczestniczy?a w licznych kursach kompozytorskich i muzyki elektronicznej w kraju i za granic? (m.in. "Musicultura" w Breukelen, PTMW w Rydzynie i Wzdowie, Fundacji Gaudeamus w Amsterdamie, warsztatu symfonicznego im. M. Deutscha w Pary?u, IRCAM w Krakowie). Pracowa?a tak?e jako skrzypaczka w orkiestrze symfonicznej Filharmonii Pozna?skiej i w orkiestrze kameralnej Agnieszki Duczmal. Komponowa?a m.in. na zamówienie Polskiego Radia, "Solidarno?ci", Teatru Ósmego Dnia, Holland Dance Festival, Euro-Musik-Theater w Stuttgarcie, holenderskiego zespo?u "De Ereprijs", Radia Szwedzkiego, Ministerstwa Kultury Badenii-Wirtembergii, by?a tak?e guest-composer studia muzyki elektronicznej IPEM/BRT w Gandawie, Electronic Music Studio w Sztokholmie i in. Jej utwory wykonywali m.in. Ensemble InterContemporain, De Ereprijs, Notabu ensemble neue musik, Ensemble Ars Nova, dyrygenci Jan Krenz, Antoni Wit, Jerzy Maksymiuk, Daniel Gazon, Alexandre Myrat, ?piewaczki Claire Larcher, Pomone Tortelier, Fran_oise Vanhecke, fleci?ci Joos Zwaanenburg, Terje Thiwang, skrzypkowie Daniel Stabrawa, Krzysztof B?kowski, perkusi?ci Jan Pilch, Marta Klimasara, chór Schola Cantorum Gedanensis kierowany przez Jana ?ukaszewskiego, re?yserzy Roland Topor, Aleksandra Korejwo, Lech Raczak. Lidia Zieli?ska jest równie? autork? wielu publikacji i wyk?adów (dotycz?cych m.in. polskiej muzyki wspó?czesnej, muzyki elektroakustycznej, historii muzyki eksperymentalnej, ekologii d?wi?kowej oraz tradycyjnej muzyki japo?skiej), z którymi wyst?powa?a wielokrotnie na zaproszenie ró?nych uniwersytetów w Europie, Centrum Sztuki i Techniki Japo?skiej "Manggha" w Krakowie, Centrum Sztuki Wspó?czesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie, sympozjów po?wi?conych sztuce elektronicznej, konferencji World Forum for Acoustic Ecology w Sztokholmie i w Peterborough, a tak?e podczas sesji naukowych w kraju i za granic?. Prowadzi?a równie? kursy letnie, warsztaty i seminaria w Polsce, Bia?orusi, Francji, Holandii, Japonii, Kanadzie, Mo?dawii, Niemczech, Szwajcarii i Szwecji. Na co dzie? Lidia Zieli?ska jest profesorem kompozycji w pozna?skiej Akademii Muzycznej, opiekuje si? jej studiem muzyki elektronicznej i Ko?em Naukowym I Wydzia?u, prowadzi równie? zaj?cia na temat estetyki i historii d?wi?ku w mediach w Akademii Sztuk Pi?knych w Poznaniu. Jest cz?onkiem komisji programowej Mi?dzynarodowego Festiwalu Muzyki Wspó?czesnej "Warszawska Jesie?" (1989-92 oraz od 1996) i cz?onkiem prezydium Zarz?du G?ównego Zwi?zku Kompozytorów Polskich (od 2001). By?a dyrektorem artystycznym Festiwalu Polskiej Muzyki Wspó?czesnej "Pozna?ska Wiosna Muzyczna" (1989-92), mi?dzynarodowego festiwalu "Dziecko i d?wi?k" w Poznaniu (1993-95), cz?onkiem komitetu programowego ?wiatowych Dni Muzyki ISCM w Warszawie (1990-92), jurorem, konsultantem i kuratorem ró?nych festiwali w Polsce, Szwecji, Niemczech, Bia?orusi i in. Rapsodia ? to 10-minutowy utwór na skrzypce i d?wi?ki elektroniczne, który skomponowa?am w roku 2004 dla mojej córki oraz ze zwyczajnej ludzkiej potrzeby rapsodycznej wypowiedzi. LZ

Stanis?aw Krupowicz urodzi? si? 25 listopada 1952 w Grodnie. Jest absolwentem Wydzia?u Matematyki i Mechaniki Uniwersytetu Warszawskiego (1976) i Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie (1981, dyplom z wyró?nieniem). W roku 1989 uzyska? tytu? Doktora Sztuk Muzycznych na Uniwesytecie Stanforda w Kalifornii. Stanis?aw Krupowicz jest autorem wielu utworów kameralnych, orkiestrowych i elektroakustycznych. Jego muzyka by?a wykonywana w wielu krajach Europy, Azji i obu Ameryk. Jest dwukrotnym laureatem nagród Fundacji Aleksandra Borodina, rekomendacji na Paryskiej Trybunie Kompozytorów, Wyró?nienia na VIII Konkursie im. Irino w Tokyo, II Nagrody na Mi?dzynarodowym Konkursie Muzyki Komputerowej NEWCOMP w Bostonie i II Nagrody na XXIV Konkursie M?odych Kompozytorów ZKP. By? stypendyst? Fulbrighta, ASCAPu, Prix-de-Paris, Fundacji Barbary Piaseckiej-Johnson, Fundacji Leverhulme?a i Fundacji AUKSO. W latach 1993-96 by? cz?onkiem Komisji Repertuarowej festiwalu "Warszawska Jesie?". Jest wspó?fundatorem, a w latach 1998-2000 by? Prezesem Fundacji Przyjació? ?Warszawskiej Jesieni?. Obecnie wyk?ada kompozycj? i muzyk? komputerow? w Akademii Muzycznej we Wroc?awiu oraz kieruje jej Studiem Kompozycji Komputerowej. Tako rzecze Bosch - "Wielo?? Jedno?ci" czy "Jedno?? Wielo?ci" jest czystym z?udzeniem i mistifikacj?. Nic si? z niczym nie ??czy, nic z niczego nie wynika, nie istniej? przyczyny ani skutki. Nie ma ?adnego ?wiata idei i monad ani ?adnej esencji, wobec czego ka?da redukcja, cho?by i by?a ejdetyczn?, jest czczym przestawianiem przedmiotów, a raczej s?ów, które wymy?lono chyba specjalnie na u?ytek tej bezu?ytecznej zabawy. Postrzegana czasem przez nas regularno??, np. listka koniczyny lub oktawy, jest wynikiem niedoskona?o?ci naszego wzroku i zbyt ma?ej precyzji naszego systemu s?yszenia. Wszystko mo?e poprzedza? wszystko, jak równie? wszystko mo?e nast?powa? po wszystkim, nie mówi?c ju? o tym, ?e nie ma nic takiego co by nie mog?o wspó?istnie? z czymkolwiek innym. Porz?dkujaca rola czasu jest jeszcze jedn? iluzj? i uproszczeniem, podobnie jak i konieczno??. Wszak "niemo?liwo??" jest mo?liwa i tak zupe?nie zwyczajna. W zwi?zku z powy?szym pytanie: Co ??czy ?wiat widziany z wysoko?ci Pa?acu Kultury i Nauki ze ?wiatem widzianym z wierzcho?ka Empire State Building? Nic. I to jest w?a?ciwa odpowied?. Korzystaj?c z okazji wyra?am me gorace podzi?kowania Johnowi Chowningowi za syntez? g?osu ludzkiego, Davidowi Jaffe za syntez? instrumentów strunowych szarpanych, Billowi Schottstaedtowi za syntez? instrumentów smyczkowych i sobie samemu za reszt?.PrawykonanieTako Rzecze Bosch mia?o miejsce w Warszawie, podczas koncertu PTMW, 11 kwietnia 1985. W czerwcu 1985 roku utwór ten zosta? nagrodzony II-g? nagrod? na Mi?dzynarodowym Konkursie Kompozytorskim NEWCOMP w Bostonie. SK

El?bieta Sikora ? urodzona we Lwowie, uko?czy?a studia na Wydziale Re?yserii Muzycznej u Antoniego Karu?asa w Pa?stwowej Wy?szej Szkole Muzycznej w Warszawie. W latach 1968-70 studiowa?a muzyk? elektroakustyczn? w paryskiej Groupe de Recherches Musicales pod kierunkiem Pierre?a Schaeffera i Francois Bayle?a. Po powrocie do Warszawy odby?a studia kompozytorskie w klasie Tadeusza Bairda i Zbigniewa Rudzi?skiego w Pa?stwowej Wy?szej Szkole Muzycznej. W tym czasie wraz z Krzysztofem Knittlem i Wojciechem Michniewskim utworzy?a grup? kompozytorsk? KEW, z któr? wyst?powa?a na koncertach w Polsce, Szwecji, Austrii i Niemczech. Od 1981 mieszka we Francji. Jako stypendystka Rz?du Francuskiego uczestniczy?a w kursie muzyki komputerowej w IRCAM, uzupe?nia?a nauk? kompozycji u Betsy Jolas. By?a kompozytorem-rezydentem w Mannheim i Heidelbergu. Jako stypendystka Fundacji Ko?ciuszkowskiej pracowa?a pod kierunkiem Johna Chowninga w Centrum Badan Komputerowych Muzyki i Akustyki (CCRMA) przy Stanford University w Kalifornii. Obecnie jest profesorem Konserwatorium oraz w Ecole Supérieure de l?Image w Angoulume. Wyk?ada tak?e w Institut Charles Cros Uniwersytetu w Marne la Valée obok Pary?a. W 2004 by?a visiting professor na University of Chicago. El?bieta Sikora jest laureatk? wielu nagród, m.in. II nagrody na Konkursie im. Carla Marii von Webera w Dreznie w 1978 za oper? Ariadna (1977), wyró?nienie na Konkursie Muzyki Elektroakustycznej w Bourges w 1980 za utwór Ziemia ja?owa na ta?m?(1979) i Lettres _ M. pour bande (1980), I nagrody na Konkursie dla Kompozytorek w Mannheim w 1982 za utwór Guernica ? hommage _ Pablo Picasso na chór mieszany (1975-79), otrzyma?a te? dwie nagrody SACEM w 1994: Prix pédagogique za Chant? Europe trzy chóry dzieci?ce i orkiestr? kameraln? (1993) oraz Prix du Printemps za ca?oksztalt twórczo?ci. W 1996 francuskie Stowarzyszenie Autorów i Kompozytorów Dramatycznych przyzna?o jej nagrod? za oper? Wyrywacz serc (1984-92). W 1997 zosta?a odznaczona Krzyzem Kawalerskim Orderu Zas?ug Rzeczyspolitej. W 2000 otrzyma?a Künstlerinnenpreiss miasta Heidelberg. W 2003 otrzyma?a specjalne wyró?nienie Académie du Disque Lyrique za utwory ?Le Chant de Salomon? i ?Eine Rose als Stütze?. W 2004 otrzyma?a Order Chevalier des Arts et des Lettres przyznany przez francuskie Ministerstwo Kultury. Utwory El?biety Sikory wykonywane byly w wi?kszo?ci krajów Europy, w Korei, Australii i w Stanach Zjednoczonych, m.in. na festiwalach w Avignon, na ?Festival Estival de Paris?, Dresdner Festspiele, ?Fylkingen? w Sztokholmie, ?Synthéses? w Bourges, ?Presences? w Pary?u oraz na ?Warszawskiej Jesieni?. Lisboa, tramway 28 hommage to Fernando Pesoa (1998) na saksofon /y/ (s.a.) i ta?m? dedykowany Danielowi Kientzy - allegro ma non troppo - dolce - presto, andantino - moderato cantabile D?wi?kowa posta? wprowadzona w wyobra?ony krajobraz, wspomnienie chwili z ?ycia kogo? innego? By? on poet?. Bez w?tpienia je?dzi? 28k?. Pisa?, jak wiemy, w kawiarnii zwanej ? Brasiliera ?, tam gdzie ?ycie zdaje si? zatrzyma? na krótki moment szcz??cia. Tam te? rozpoczyna si? moje zaproszenie do d?wi?kowej podró?y gdzie rzeczywisto?? gubi si? w irrealno?ci, oddala, staje si? muzyk?. Podzi?kowania dla Richard Benoit za d?wi?ki kontrabasu, dla Jose Xavier za Lizbon? i dla Francois Donato za nieocenion? pomoc przy pracy w studio. Zamówienie INA/GRM, Pary?. 1998. Prawykonanie 9 luty 1999, Sala Olivier Messiaen, Frestiwal Présences - Daniel Kientzy, saksofon. Nagranie CD INA/GRM 275 842 INAe 5011

Krzysztof Knittel ur. 1947 w Warszawie, studia w Pa?stwowej Wy?szej Szkole Muzycznej im. F. Chopina w Warszawie na wydzia?ach Re?yserii D?wi?ku oraz Kompozycji, Dyrygentury i Teorii Muzyki. Bra? udzia? w Kursach Zastosowa? Matematyki organizowanych przez Polsk? Akademi? Nauk w Warszawie (1974), w Kursach Nowej Muzyki w Darmstadt (1974 i 76). Od roku 1969 wspó?pracowa? z kabaretami studenckimi ?Abakus? i ?Stodo?a? (z Magd? Umer, Andrzejem Wojciechowskim, Januszem Weissem, Maciejem Wojtyszko, Marcinem Wolskim), komponowa? muzyk? do przedstawie? teatralnych, telewizyjnych, do filmów dokumentalnych, animowanych i fabularnych (m.in. do ?Amatora? w re?yserii Krzysztofa Kie?lowskiego). Od 1973 wspó?pracuje ze Studiem Eksperymentalnym Polskiego Radia. W 1978 wspó?pracowa? z The Center of the Creative and Performing Arts w Buffalo, USA. Realizuje utwory komputerowe i elektroakustyczne, komponuje muzyk? baletow?, tworzy instalacje d?wi?kowe, pisze utwory na orkiestr?, chóry, zespo?y kameralne ? mi?dzy innymi dla Filharmonii Narodowej, Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia, Orkiestry Kameralnej Polskiego Radia Amadeus, Orkiestry Sinfonia Varsovia, dla Chóru Camerata Silesia, solistów ? El?biety Chojnackiej, Olgi Pasiecznik (nagroda Orfeusza na ?Warszawskiej Jesieni? za kreacj? w ?The Heartpiece ? Doubble Opera? skomponowanej wspólnie z Johnem Kingiem), dla Janusza Olejniczaka, Tomasza Sta?ki i wielu innych. Jako kompozytor i wykonawca swoich utworów koncertowa? w wi?kszo?ci krajów europejskich, w Azji, w Ameryce Pó?nocnej i Po?udniowej (m.in. monograficzne koncerty w Brazylii, w Czechach, w Hiszpanii, w Niemczech, w Polsce, w Rosji, na W?grzech). Jest wspó?twórc? grup muzyki improwizowanej: KEW (z El?biet? Sikor? i Wojciechem Michniewskim; 1974-76), Niezale?nego Studia Muzyki Elektroakustycznej (1982-84), Poci?gu towarowego (z Piotrem Bikontem i Markiem Cho?oniewskim; od 1986), Studia CH&K (1989-99), European Improvisation Orchestra (1996-9Cool, grupy CH&K&K (z Markiem Cho?oniewskim i W?odzimierzem Kiniorskim; od 1999). W 1981 roku pracowa? w Komisji Kultury ?Solidarno?ci? regionu Mazowsze, wspó?tworzy? te? Ko?o Twórców Niezale?nych. W stanie wojennym dzia?a? w ?rodowiskach kultury niezale?nej. W latach 1989-92 by? wiceprezesem Polskiego Towarzystwa Muzyki Wspó?czesnej, wspó?tworzy? festiwal ?Audio-Art? w Centrum Sztuki Wspó?czesnej w Zamku Ujazdowskim, w latach 1995-98 by? dyrektorem festiwalu ?Warszawska Jesie??, w latach 1999-2003 by? prezesem Zwi?zku Kompozytorów Polskich. Od roku 2000 jest wiceprezesem Polskiej Rady Muzycznej. Od 2001 wyk?ada w Akademii Muzycznej w ?odzi. Od 2003 jest cz?onkiem Rady Nadzorczej Telewizji Polskiej S.A. (obecnie wiceprzewodnicz?cym rady), a od 2004 cz?onkiem Rady Programowej Narodowej Galerii Sztuki Zach?ta. Jako dziennikarz muzyczny wspó?pracowa? z ?Tygodnikiem Literackim?, telewizyjnym ?Pegazem?, Redakcj? Muzyki Powa?nej TVP, pismami ?Ruch Muzyczny? i ?Studio?. W 1985 roku otrzyma? nagrod? ?Solidarno?ci? w dziedzinie muzyki (za kwartet smyczkowy po?wi?cony ksi?dzu Jerzemu Popie?uszce), w 1998 zosta? nagrodzony przez Foundation for Contemporary Performance Arts w Nowym Jorku, w 2003 roku otrzyma? Nagrod? im. Cypriana Norwida oraz Nagrod? Zwi?zku Kompozytorów Polskich. ? w przeciwn? stron?? (2004) kwadrofoniczna wersja muzyki, któr? gra?em ju? kilka razy we wspólnym performance z Krzysztofem Zar?bski, ale jego dzia?ania wizualne mia?y zupe?nie inn? nazw? - ? D.J. cool swamp (Nymphs finding the head of Orpheus)?. Wyst?pili?my na Europejskim Festiwalu Sztuki Performance w Lublinie 6 czerwca 2004, a potem we Francji: w L?école régionale des Beaux Arts de Besan_on (7.12.2004), w L?école nationale des Beaux Arts de Lyon (8.12.2004), w L?espace multimédia Gartner _ Bourogne (9.12.2004). Przez ca?y utwór przewija si? napisana kiedy? przeze mnie bossa nova, któr? pod koniec lat 60-tych ?piewa?a Magda Umer (?Je?li my?lisz, ?e ja ci? nie kocham, to si? mylisz?). Czas trwania ca?o?ci ? oko?o 12 minut. KK

Marcin Wierzbicki (ur. 1969) kompozytor i pedagog. Obecnie pracuje jako adiunkt w Studio Mu-zy-ki Komputerowej Akademii Muzycznej im. F. Chopina w Warszawie. Laureat II nagrody na Konkursie Kom-pozytorskim Muzyka ogro-do-wa w Krakowie (2001), II nagrody na Kon-kursie Kompozytorskim im. T. Bairda w Warszawie (2001) oraz III nagrody na IV Mi?dzynarodowym Konkursie M?odych Kompozy-to-rów im. A. Panufnika w Krakowie (2002). Wielokrotny stypendysta Centre Acanthes oraz DAAD. Jego utwory wykony-wane by?y na wielu festiwalach muzyki wspó?czesnej, m.in. takich, jak: Laboratorium Muzyki Wspó?czesnej, ?l?skie Dni Muzyki Wspó?-cze-snej, Forum im. W. Luto-s?aw-skiego, Mi?dzynaro-do-wy Festiwal Muzyki Wspó?-czes-nej War-sza-w-ska Jesie?, Festiwal Audio-Art w Krakowie (2003), Festiwal Synth_se w Bourges (2001-03). Jest autorem ponad 50 piosenek i kompozycji instrumentalnych dla dzieci wydanych (tak drukiem jak i na p?ytach CD) nak?adem Wydawnictwa Raabe. Jako kompozytor M. Wierzbicki specjalizuje si? w muzyce elektronicznej. Od kilku lat zajmuje si? interaktywnymi systemami muzycznymi oraz poszukiwaniem mo?-liwo?ci zdalnej (bezprze-wo-dowej) komunikacji w dzia?aniach mulimedialnych. Thinking? Violin (2005) jako próba nawi?zania dialogu instrumentu z samym sob?. Niew?tpliwie medium pomocnym w tym zadaniu musi sta? si? komputer, jako narz?dzie stosowane powszechnie w XXI wieku w dziedzinie komunikacji. Ile by jednak nie pisa? tu o komputerze, i tak na pierwszym planie pozostaje cz?owiek (wykonawca). Bez niego bowiem nie by?oby w tym utworze ani skrzypiec, ani komputera ani ? przede wszystkim ? komunikacji. MW. Bogus?aw Schaeffer (ur. 1929, Lwów) Studiowa? w Krakowie - kompozycj? (A.Malawski) i muzykologi? (Z.Jachimecki). W latach pi??dziesi?tych pracowa? krótko w Polskim Radio, Polskim Wydawnictwie Muzycznym oraz w Instytucie Muzykologii UJ. Od 1963 wyk?ada kompozycje w Akademii Muzycznej w Krakowie. Jest równie? profesorem kompozycji w Hochschule fur Musik "Mozarteum" w Salzburgu. Autor wielu ksi??ek na temat muzyki wspó?czesnej, m.in. Wst?p do kompozycji (1976) oraz kilka wersji Historii muzyki. Skomponowa? ok. 320 utworów, 29 sztuk teatralnych. Uprawia równie? twórczo?? graficzn?. Od roku 1969 odby?o si? na ca?ym ?wiecie ok. 60 koncertów w ca?o?ci wype?nionych jego muzyk?. W 1993 roku, w Opolu odby? si? Festiwal Multimedialny Bogus?awa Schaeffera po?wi?cony jego twórczo?ci kompozytorskiej, dramaturgicznej i graficznej. Jest laureatem wielu nagród, m.in.: 17 nagród za utwory symfoniczne i kameralne, Nagrody Ministra Kultury i Sztuki (1971, 1972, 1980), Nagrody Zwi?zku Kompozytorów Polskich (1977, 2003), Nagrody Miasta Krakowa (1977), Nagrody Festiwalu Polskich Sztuk Dramatycznych we Wroc?awiu za twórczo?? dramaturgiczn? (1987). Proietto na obój, ro?ek angielski i ta?m? (1970) Jedn? z istotnych cech twórczo?ci Scheaffera jest penetrowanie mo?liwo?ci muzyki. Ju? od Studium w diagramie (1955), na fortepian, interesowa?a go wielopostaciowo?? muzyki, mo?liwo?? istnienia jej najprzeró?niejszych wariantów. Kiedy? przeróbki dostarcza?y wielkich dochodów, a przerabiano, co si? da?o: Chopina, Brahmsa, Bocheriniego czy Schuberta. Zawsze istnia?y podejrzenia: czy to jest jeszcze ta sama muzyka. W nowej muzyce nie ma takich problemów, nawet sobie nie wyobra?amy, jak wygl?da?aby przeróbka Bouleza czy Ligetiego. I kto chcia?by to kupi? i gra?! W Proietto Scheaffer do tej samej ta?my skomponowa? ró?ne wersje ? na obój, klarnet basowy, fagot, saksofon, na tub? preparowan?, na wiolonczel?, fortepian, perkusj?, a nawet sopran. Projekt na obój napisany zosta? dla Mariusza P?dzia?ka, dzi? znanego wiruoza, a wtedy jeszcze m?odego wykonawc?, wyj?tkowo ch?tnego do wykona? nowej muzyki, który ten utwór opanowa? po mistrzowsku, graj?c coraz pewniej (nie jest ?atwo gra? z bezduszn? i bezwzgl?dn? ta?m?) i coraz pi?kniej. Partia solowa wykonywana na dwóch instrumentach wymaga wyj?tkowej dyspozycji wirtuoza. przet?um. z niem. B. Schaeffer ( Ludomira Stawowy, 1991, Innsbruck ) BS Françoise Barriere Urodzona 12 czerwca 1944 w Pary?u, odby?a klasyczne studia muzyczne w klasie fortepianu w konserwatorium w Wersalu oraz w klasie kompozycji w Pa?stwowym Konserwatorium w Pary?u. Uzyska?a tak?e mniej klasyczne studia w pracowni etno-folklorystycznej w ORTF. W 1970 roku,, w trakcie studiów podyplomowych w instytucie muzykologii za?ó?yla razem z Christianem Clozierem Grup? Muzyki Eksperymentalnej w Bourges, która w 1994 roku przekszta?ci?a si? w Mi?dzynarodowy Instytut Muzyki Elektroakustycznej w Bourges. Jest dyrektorem tej organizacji. Kieruje te? Mi?dzynarodowym Festiwalem Muzycznym ?Synthese? oraz Mi?dzynarodowymi Konkursami Muzyki Elektroakustycznej w Bourges (w kategorii muzyka i software). W latach 1972-1975 redagowa?a wydawnictwo periodyczne ?Faire?. Zarz?dza wydawnictwem p?ytowym ?Mnémosyne Musique Media? które wydaje serie p?ytowe ? Cywilizacyjne kultury elektroniczne? (s? to p?yty laureatów Konkursu w Bourges); oraz seri??Chrysopée Electronique? gdzie publikowane s? utwory powsta?e w studiach Instytutu; wydawane s? te? publikacje ksi??kowe, studia i dokumentacja Mi?dzynarodowej Akademii Muzyki Elektroakustycznej. F. Barriere jest cz?onkiem za?o?ycielem i pe?ni funkcj? sekretarza Mi?dzynarodowego Stowarzyszenia Muzyki Elektroakustycznej (CIME) Jej utwory by?y prezentowane na wielu koncertach i rozg?o?niach radiowych na ca?ym ?wiecie Accord de son (Wspó?brzmienie) Jest kompozycj? na akordeon i ta?m? (cz??? elektroakustyczna). Akordeonista Claudio Jaccomuchi nagra? materia? instrumentalny, b?d?cy niezale?n? kompozycj? pod tytu?em Accord de son. Jako?? d?wi?kowa, jej bogactwo i ró?norodno?? sk?oni?y mnie do wykorzystania cz??ci tego nagrania. Pierwsza warstwa d?wi?kowa sk?ada si? z tradycyjnych i mniej tradycyjnych d?wi?ków akordeonu, które po wielokrotnym odtworzeniu i transformacji sta?y si? now? materi? d?wi?kow? (sic!) bardzo wzbogacon? w porównaniu z orygina?em. Przypadkowo zarejestrowany, podczas przerwy w nagraniach, motyw tanga sta? si? punktem centralnym mojej kompozycji. Ka?da z jej cz??ci znajduje swoj? dominant? i kulminacj? w cytacie muzyki popularnej ? w cz??ci pierwszej jest to walczyk, który w ?wiadomo?ci francuskiej ??czy si? z losem francuskich ?o?nierzy I-ej Wojny ?wiatowej; cz??? druga ko?czy si? nies?ychan? eksplozj? argenty?skiego tanga. By?am osobi?cie tak mocno zafrapowana powag? powsta?ej muzyki, ?e d?ugi czas zastanawia?am si? nad nadaniem ca?o?ci utworu tytu?u Largo. W ko?cu jednak uzna?am, ?e konotacje zwi?zane z tym tytu?em nie odpowiadaj? w?a?ciwo?ciom mojego charakteru, który objawi? si? zreszt? najlepiej w zestawieniu d?wi?kowym tych dwóch bardzo odmiennych materii d?wi?kowych. Tak wi?c przyj??am tytu? nawi?zuj?cy do rodzaju instrumentu u?ytego w nagraniu (tj akordeonu), co zasugerowa? mi Christian Closier. Szczególne podzi?kowania nale?? si? Geraldowi Benetytowi, który zesz?ego lata umo?liwi? mi w Zurychu rejestracj? mojej wersji nagrania. Mix zosta? zrealizowany w IMEB w kwietniu 2004 jako regionalne zamówienie pa?stwowe. Marek Cho?oniewski (ur.1953, Kraków) uko?czy? studia gry na organach (L. Werner), teorii muzyki i kompozycji (B.Schaeffer) w krakowskiej Akademii Muzycznej. Od 1976 roku pracuje w Studio Muzyki Elektroakustycznej Akademii Muzycznej w Krakowie (obecnie jako adiunkt II st.). Studiowa? muzyk? elektroniczn? pod kierunkiem Józefa Patkowskiego. W 1977 roku za?o?y? Stowarzyszenie Artystyczne ?Muzyka Centrum?, prowadz?ce g?ównie dzia?alno?? koncertow? (do ko?ca 2004 r. 410 koncertów). W 1986 roku wraz z K.Knittlem i P.Bikontem za?o?y? zespó? Poci?g Towarowy. Jest za?o?ycielem Studia MCH oraz wspó?zao?ycielem: Studia Ch&K (wspólnie z K. Knittlem), grupy CH&K&K (wspólnie z K.Knittlem i W.Kiniorskim), mc2 duo (wspólnie z Marcelem Chyrzy?skim), Natural Plastic (wspólnie z Amy Knoles), dizzy kinetics (z Palsecam), Grupe 2 (z Mi?oszem ?uczy?skim) - zespo?ów prowadz?cych dzia?alno?? koncertow? i nagraniow?. Jest autorem szeregu komputerowych kompozycji audiowizualnych. Od 1987 roku organizuje seri? koncertów "Audio Art". Od 1990 roku koncertuje, prowadzi? kursy i wyk?ady z muzyki komputerowej w wielu krajach Europy, Azji, Ameryki P?n. i P?d. Jest autorem kompozycji instrumentalnych, elektroakustycznych i audiowizualnych, a tak?e muzyki dla teatru, filmu, radia i TV. Od 1993 roku jest inicjatorem i dyrektorem artystycznym Mi?dzynarodowego Festiwalu Audio Art - www.audio.art.pl, Mi?dzynarodowych Warsztatów Muzyki Wspó?czesnej Kraków/Stuttgart (wspólnie z Matthiasem Hermannem) - www.workshops.z.pl oraz projektu Bridges (wspólnie z Krzysztofem Kwiatkowskim) ? www.bridges.art.pl. W latach 1993 ? 1999 by? dyrektorem artystycznym Internationale Akademie für Neue Komposition und Audio Art w Schwaz (Austria). Od roku 2000 jest kierownikiem Studia Muzyki Elektrokaustycznej Akademii Muzycznej w Krakowie. Autor projektów przestrzennych i internetowych: GlobalMix, Statek Artystów i GPS-Art. Od 2003 roku inicjator Festiwalu Audio Art w Seulu (wspólnie z Jeajoon Ryu), partner i koordynator projektów europejskich (Ensemble Spiel/Das Neue Ensemble, Hannover), European Music Cursus (IRCAM, Paris). Jest cz?onkiem Rady Ekspertów (BüroKopernicus) przy Kulturstiftung des Bundes. Kompozycja Like Breathing powsta?a podczas 2-tygodniowego pobytu w Hall w Tyrolu latem 1991 roku. Zastosowa?em w niej technik? komponowania polegaj?c? na po??czenia procesu interakcji komputerowej (program "M") oraz sekwencyjnego przetwarzania fraz i motywów muzycznych (program "Cubase"). Koncepcja ta daje pe?n? gwarancj?oderwania si? od dwu podstawowych metod tworzenia muzyki: kodowanie muzyki bezpo?rednio na papierze i wspomaganie procesu kompozycji poprzez prac? bezpo?rednio z instrumentem. Interakcja komputerowa to proces algorytmiczny polegaj?cy na bezpo?rednim kszata?towaniu materia?u d?wi?kowego. Proces ten polega na równoczesnym transformowaniu wielu elementów utworu i utrwalaniu rezultatu tych eksperymentów w statycznej (bezczasowej) i dynamicznej (powi?zanej z czasem) pami?ci muzycznego systemu komputerowego. Technika ta mo?e by? stosowana dla tworzenia zarówno muzyki instrumentalnej (kameralnej lub orkiestrowej) jak i elektroakustycznej, a tak?e, co wydaje si? najbardziej atrakcyjne, do tworzenia wszelkich nowych form sztuki d?wi?kowej, np. kompozycji audiowizualnych. "Like Breathing" istnieje w trzech niezale?nych postaciach: - wersja czysto komputerowa, - wersja czysto instrumentalna, - wersja zunifikowana, b?d?ca po??czeniem dwóch pierwszych wersji. Utwór zosta? zamówiony i prawykonany przez Tiroler Ensemble für Neue Musik w Hall (Tyrol). W 1992 roku zespó? Relache z Filadelfii, podczas koncertu w nowojorskim Lincoln Center prawykona?, wraz z kompozytorem, trzeci? zunifikowan? wersj? utworu. MCH.