Tadeusz Wielecki

Tadeusz Wielecki

ur. 1954 w Warszawie. Studiował w Akademii Muzycznej w Warszawie - kompozycję u Włodzimierza Kotońskiego oraz grę na kontrabasie. W 1986 r. otrzymał stypendium Witolda Lutosławskiego, dzięki któremu w latach 1986-87 kontynuował studia kompozytorskie u Isanga Yuna w Berlinie Zachodnim i Klausa Hubera w Instytucie Nowej Muzyki we Fryburgu Bryzgowijskim. Jako kontrabasista występuje we współczesnym repertuarze solowym. Koncertował w wielu krajach Europy, w Azji i Stanach Zjednoczonych. Zajmuje się propagowaniem muzyki współczesnej i edukacją artystyczną. W Polskim Radiu prowadził cykle audycji dla dzieci i młodzieży poświęcone nowej muzyce: Przeboje muzyki współczesnej, Coś z niczego i Dźwiękowdzięki. Współpracował też z poznańskim Ośrodkiem Sztuki dla Dziecka. W 1992 r. przewodniczył Komitetowi Artystycznemu Światowych Dni Muzyki mtmw w Warszawie.

Od 1999 r. jest dyrektorem Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej Warszawska Jesień. W 2004 r. został zaproszony jako wykładowca na kursy w Darmstadcie oraz wystąpił tam z prawykonaniem zamówionego przez ten ośrodek utworu Szmer półtonów.

W lutym 2005 r. wykładał w Uniwersytecie Stanowym w Tallahassee na Florydzie. Na wrzesień br. festiwal Klangspuren w Schwazu zaplanował prawykonanie jego najnowszego utworu orkiestrowego Ławice, zamówionego specjalnie na tę okazję.

Ważniejsze utwory (od 1985): Trio na skrzypce, kontrabas i fortepian (1985), Muzyka recytatywna na perkusję, fortepian, skrzypce, altówkę i kontrabas (1985), Collage-Tango na fortepian (1985; wersja na orkiestrę kameralną - 1995), Dukt na małą orkiestrę smyczkową i klawesyn (1985), Poemat kameralny na dwoje skrzypiec, kontrabas i fortepian (1986), Liczne odnogi rozgałęzionych splotów na klarnet, fortepian i wioloncze- lę (1987), Opened Series V na kontrabas (1988), Gesty duszy na organy, akordeon, syntezator, gitarę i perkusję (1989), Ballada metafizyczna na orkiestrę kameralną (1990), Przędzie się nić... na wiolonczelę (1991), Przędzie się nić... II na skrzypce (1992), Przędzie się nić... III na kontrabas (1992), Opened Series VI na kontrabas (1993), Z głębokości śpiewam... na instrumenty dęte, strunowe i perkusję (1993), Ballada dziadowska na zespół kameralny (1994), Poemat egocentryczny na fortepian amplifikowany i taśmę (1994-95), Id na orkiestrę (1995-96), Studium gestu I na klarnet, fortepian i wiolonczelę (1995), Studium gestu II na fortepian (1997), Koncert ą rebours na skrzypce i orkiestrę (1998), Thesis na flet solo (2000), Studium gestu III na klarnet, puzon, fortepian, wiolonczelę i kontrabas (2000), Credo, quia absurdum na taśmę i tancerkę (2001), Czas kamieni na zespół kameralny i kontrabas amplifikowany (2002), Tafle na orkiestrę (2002), Kwartet smyczkowy (2004), Szmer półtonów na kontrabas i zespół kameralny (2004), Ławice na orkiestrę symfoniczną (2005).